Adama dayanma ölür, duvara (ağaca) dayanma yıkılır (kurur).
Adam adama her daim muhtaç (gerek olur)
Derdini söyleyemeyen, derman bulamaz
Ağaç yaprağıyla gürler
Cömertlik ve yardım etmede akarsu gibi ol (Mevlana)
Derdini söylemeyen derman bulamaz
Komşu komşunun külüne muhtaçtır
Bir elin nesi var, iki elin sesi var
Yalnız taş, duvar olmaz
Dost dostun eğerlenmiş atıdır
Danışan dağı aşmış, danışmayan doğru yolda şaşmış
Damlaya damlaya göl olur
Bir damla kan, bir can demektir (kızılay ve kan bağışı)
Küçük yardımlar, büyük işler görür
Acılar paylaştıkça azalır